Η
εισήγηση εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΟ.ΠΑΙ.Θ στην
αντίστοιχη επιτροπή για
τις μετατάξεις που προτείνει
την ανάκληση «όλων των
μετατάξεων, που πραγματοποιήθηκαν με
βάση το Ν. 4172/2013 (άρθρο 82, παρ.11), με τη διαδικασία «ανάκλησης παράνομης
διοικητικής πράξης» (η παρανομία αφορά τις ενέργειες του Υπουργείου και όχι, φυσικά, τους
εκπαιδευτικούς). Συνάδελφοι που είχαν μεταταχθεί επιστρέφουν στην περιοχή
μετάθεσης από την οποία προέρχονταν».
Η απόφαση
αυτή μας βρίσκει για άλλη μια
φορά στο ίδιο έργο
θεατές με τις πολιτικές ηγεσίες όμηρους των
κομματικών τους σκοπιμοτήτων και
τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές αλλά και την
εκπαίδευση τα εξιλαστήρια
θύματα.
Για άλλη
μια φορά η «θεραπεία»
αποδεικνύεται χειρότερη από
την «ασθένεια» και
το « λάθος» διορθώνεται
με λάθος.
Είναι
απαράδεκτο η ίδια η Πολιτεία που
με νόμο της,
έδωσε το δικαίωμα
σε εκπαιδευτικούς να διεκδικήσουν
την μετάταξη τους και
να τοποθετηθούν στην
πρωτοβάθμια εκπαίδευση να έρχεται δυο
χρόνια μετά να ανατρέπει τα πάντα
σε σχέση με τον οικογενειακό αλλά
και τον υπηρεσιακό τους
προγραμματισμό και να τους
στέλνει από κει που
ήρθαν…!!!
Είναι
αδιανόητο η Πολιτεία να εκδικείται και να
τιμωρεί ουσιαστικά 3800
συναδέλφους εκπαιδευτικούς που ακολούθησαν
το νόμο και υπέβαλλαν
σχετική αίτηση χωρίς να
ευθύνονται οι ίδιοι για
τις ασάφειες και τα
νομοθετικά κενά που υπήρχαν.
Ζητούμε
Οι εκπαιδευτικοί
που έχουν μεταταχτεί
να παραμείνουν στις
θέσεις τους στην διάθεση
των ΠΥΣΠΕ στην
Α/θμια Εκπαίδευση.
Οι όποιες
νέες θέσεις που θα
θεσμοθετηθούν αλλά και τα κενά
που θα προκύψουν, να δοθεί η δυνατότητα στους μεταταγμένους συναδέλφους
με μοριοδότηση και ισότιμα
με τους συναδέλφους
της Πρωτ/θμιας, να τις διεκδικήσουν για οριστική
οργανική τοποθέτηση.
Η
εμμονή στην υλοποίηση
της απόφασης της
πολιτικής ηγεσίας του
Υπουργείου πέρα από ανθρώπινη
προσέγγιση των προβλημάτων
που δημιουργεί στις
χιλιάδες οικογένειες των
συναδέλφων στερείται ηθικής νομιμοποίησης και
αντί να λύνει
δημιουργεί περισσότερα προβλήματα
και αδικίες ενώ πλήττει
ανεπανόρθωτα την υπηρεσιακή
αξιοπιστία την σοβαρότητα
των θεσμών και
την συνέχεια και
συνέπεια του Υπουργείου.
