ΛΕΜΕ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

Η άδικη και βάρβαρη κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα έχει οδηγήσει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας στην οικονομική εξαθλίωση, στην ανεργία και στην ανασφάλεια για το αύριο.
 Αυτές οι εφαρμοζόμενες πολιτικές φουντώνουν τη φωτιά που σιγοκαίει κάτω από το καζάνι της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα μιλήσει για μια ακόμη φορά για τη «σθεναρή αντίστασή της» στις πιέσεις «για περισσότερο αίμα» και η Κυβέρνηση δια στόματος του Υπουργού Οικονομικών… «δεν βλέπει αντιδράσεις» στο πολυνομοσχέδιο της διαθεσιμότητας, των απολύσεων και της άγριας λεηλασίας μέσα από ληστρική φορολογία.

Σήμερα οι 2.500 εκπαιδευτικοί της τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, αύριο η σειρά κι άλλων κι άλλων… να προστίθενται στη στρατιά των πλέον του 1.500.000 ανέργων.

Οι μαθητές των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ οδηγούνται στις αγκάλες της ιδιωτικής εκπαίδευσης και οι καθηγητές τους στην ανεργία.

Όμως, όλοι αυτοί  δεν είναι απλοί λογιστικοί αριθμοί και  δημοσιονομικοί στόχοι. Είναι ανθρώπινες ζωές, είναι οικογένειες, είναι πολίτες αυτής της χώρας που βλέπουν το μέλλον τους να κατεδαφίζεται.

Αν κάποιος πιστεύει ότι η τραγωδία τελειώνει εδώ, πλανάται πλάνη οικτρά.

Τα λειτουργικά πλεονάσματα που θα οδηγήσουν σε οργανικά πλεονάσματα, αυτοί που «αδυνατούν» να ανταποκριθούν στις ανάγκες της τάξης, οι κάθε είδους «ορθολογικές» συγχωνεύσεις, είναι το σκηνικό που, ολοφάνερα, ετοιμάζεται για το Σεπτέμβριο.

Μέσα σ’ ένα τέτοιο δυσμενέστατο τοπίο πόση… αισιοδοξία απαιτείται για να πιστέψει κανείς ότι η σχεδιαζόμενη αξιολόγηση, που έχει έντεχνα υποχωρήσει προς χάρη της αυτοαξιολόγησης, δεν θα είναι η επόμενη «κερκόπορτα» της διαθεσιμότητας και των απολύσεων;

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν συνθέτοντας ένα εφιαλτικό σκηνικό, ο νέος Υφυπουργός Παιδείας κ. Συμεών Κεδίκογλου αρμόδιος για τα θέματα και της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καλεί σε συνάντηση το διοικητικό συμβούλιο της Δ.Ο.Ε. Για να συζητήσουν τι; Το πώς και πότε θα έρθει κι η σειρά των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας; Για να δοθούν διαβεβαιώσεις πως η φωτιά δε θα φτάσει στο δικό μας σπίτι; Για να δοθούν για μια ακόμη φορά απίστευτης θρασύτητας υποσχέσεις πως δε θα υπάρξουν άλλες δυσμενείς εξελίξεις;

Φτάνει πια ο εμπαιγμός και η απαξίωση.